باباطاهر:شب تاریک و سنگستان و مو مست قدح از دست مو افتاد و نشکست

واقعا آدم از این ابیات زیبا متحیر می مونه. این شاعرها که بودند و چه گفتند و چه می خواستند بگویند.مثلا در همین بیت باباطاهر چگونه قضاء و قدر خداوند و تدبیر او در همه امور رو زیبا آورده!واقعا باید به این میراث های کهن بالید.

فقط می گم عالیه واقعا محشر خدا روحشوشاد کنه

قدح رو نمادی از "عقل و خرد" بگیرید ببینید چی در میاد از توش...

عالین این دو بیتیها هر کدومشونو میخونم اشکم در میادروحش شاد

کلامت دید و جان از سینه بر بست /سر سجاده را کردی توسرمست /بنازم طاهرا روحت منور /خدا پیدا درون واژه ات هست/این شعر رو (اگه بشه گفت شعر) از تاثیری که دو بیتی باباطاهر روم گذاشت گفتم. روحش شاد

یدابامصاع ابول داری

دم باباطاهر وشماباهم گرم گرم گـــــــــــــــــــرم

20

این بیت واقعا زیباست و یک دنیا پیام همراهش داره زمانیکه برای اولین بار این شاه بیت رو شنیدم در نظرم اینطور مجسم شد که انسان مستی قدح به دست در شبی ، قدح از دستش میافتد و نشکستن قدح مستی را از سرش بیرون میکند که چه کسی نخواست این قدح در سنگستان بشکند و به بزرگی خدا پی برد و سپس به راه راست هدایت شد و ... موضوع دیگه اینکه چون من گاهی سنتی میخونم و کسانی که آواز بلدند میدونند اشعار باباطاهر خوراک مایه دشتی هست و به جرات میگم چند روز فکر کردم تا ردیف مناسب این بیت رو در صدای خودم پیدا کنم و هر وقت اینو میخونم همه از خود بیخود میشن و ....

در برنامه گلهای 151 و در دقیقه 24 استاد شجریان در مصرع دوم «قدح از دست مو افتاد و نشکست» را «قدح از دست من افتاد و نشکست» میخوانند که به گمان اشتباه است و همان «مو» درست می‌باشد

کسی که در ظلمات و در قبرستان مست عشق میشود یعنی خدا با اوست!و زمانیکه عشق یا عشق خدا با کسی است واقعا خداوند قدح اورا که لبریز از عشق است نخواهد شکست. سبحان الله!