باباطاهر:غمم غم بی و همراز دلم غم غمم همصحبت و همراز و همدم

ممکنه لطفا معنای واژه "مهله" رو ذکر کنید؟

گویا به مرنای مهلت باشد ، حمید خانغم تو مهلتی ست که من تنها باشم

تصحیحنه مانای مهلت باشد ، مهلة

بسیار خوب!"توتمب" را خوب آمدید! چیزی مانند فروپاشی است، نوعی پاشیدن است که با پخش و پلا شدن همراه است و نوعی پاشیدن به درون صورت میگیرد در مورد سازه های استوانه ای مانند کاریز و دیگر سازه های میان تهی!و این همان فروپاشی است! راستی مستندی به یاد ماندنی درباره کاریزهای ایران در برنامه آپارات دیدم و چیزی شبیه به توتمبیدن کاریز را به یاد می آورم. این "بل" که فرمودید در مازندرانی نیز به کار می رود و گاه به معنای let me است "بل بورم" یعنی let me go، بگذار تا بروم! ولی "بل اونجه" یعنی put there،بگذار آنجا!درست مانند "گذاشتن" پارسی که هر دو معنای put و let را می تواند داشته باشد.

بسیار خوب! هشتن را کرمانیان نیز به هر دو مانا به کار می برندیادش گرامی که می خواند:" فاتلو بل بمیرم به غم تو اسیرم و...... " ودریغا مرد بی اجازه فاتلو ( فاطمه)کشتندش ، دژخیمان ، جوان بود ، بی گناه و فاتلو داغدار ، سیه پوش.

بلی کیوان گرامیمعنای مهله را به درستی بیان کردید، هرچند مولانا که لر نبود نیز از این واژه استفاده کرده بود :صلح کن با این پدر عاقی بهلتا که فرش زر نماید آب و گل یعنی عاق شدن را بگذار و به عبارت خودمانی بیخیال عاق شدن شو!

روفیای گرامی، مصدر هشتن ( هلیدن) را هنوز کرمانیان صرف میکنند همانند بسیاری فعل های کهن دیگر مانند تمباندن ، خراب کردن ، و تمبیدن خراب شدن و واژه ای زیبا و باب دل شما و دکتر کیخا "" تو تمب ، تو تم ""از درون تمبیدن ،خراب شدن برای "افسردگی های درون زا" . واین نه تنها در درون آدمیان که درون کاریزهای کهن نیز رخ میدهد، تو تم میکنند واز آب دادن باز می مانند. باری؛ بهل ! بگذار ( بل )، نملم ( نمی هلم ، نمی گذارم)و کرمانیان البته لر نیستند و به گمانم شیخ هم در بیتی منسوب به او: چو ....اندر شکم پیچد فرو هل !!که باد اندر شکم باری است بر دل .ببخشایید نقل کفر هم کفر نیست.

مهله در زبان لری به معنای نمیگذارد میباشد

عشقم اون کتابی که بهت دادم ازاون قایم کن!باباطاهرمن

بابا طاهر در این دو بیتی با غم چه عشق بازی که نکرده است؟مریزا غم مرحبا غم مرحبا

مصباح الشریعة ـ فیما نسبه الی الإمام الصادق علیه السلام ـ : الحُزنُ مِن شِعارِ العارِفینَ ، لکَثْرَةِ وارِداتِ الغَیبِ علی سَرائرهِم ، و طُولِ مُباهاتِهِم تَحتَ سِتْرِ الکِبْریاءِ ··· و لَو حُجِبَ الحُزنُ عن قُلوبِ العارِفینَ ساعةً لاسْتَغاثُوا ، و لَو وُضِعَ فی قُلوبِ غَیرِهِم لاسْتَنْکَروهُ .حدیثمصباح الشریعة ـ در آنچه به امام صادق علیه السلام نسبت داده است ـ : حزن [همچون جامه زیرین ]همواره با عارفان است؛ به سبب کثرت واردات غیبی بر دلهایشان، و افتخار بسیارشان بر زیر پوشش کبریا بودن ··· اگر اندوه، لحظه ای از دلهای عارفان کنار رود، دست به استغاثه بر می دارند و اگر در دلهای دیگران نهاده شود، آن را خوش ندارند .

با سلام و احتراماستاد دادبه در آلبوم سوگ شعر رو اینگونه خوندن :غمم غم بی و همراز غمم غمبغیر از غم ندارم یار و همدمغمم نهله که مو تنها نشینممریزاد بارکلا مرحبا غم

غمم غم مونسم غم حاصلم غمشب و روزم غم و آه دلم غممگر اندوده اند از غم گِل منکه تا آخر غم و از اولم غمزنده یاد فاطمه مهدی زاده (زهره)

مهله نیست نهله است یعنی نگذارد بعد هم لری نیست لکی است .

درود . " هَشْتَنْ " در قمشه (شهرضا) ی اصفهان هم هنوز کاربرد دارد .کتابا هشتم تو طاخچه=کتاب را گذاشتم تو طاقچهفلونی هشت بِچِش بِرِد جنگ=فلانی گذاشت بچه اش به جنگ برهو در مثنویِ محلیِ دیگر از "پریش قمشه ای" که با ردیف "چه هشته بود؟ " می باشد :تو کا تمباکو نداشتی ، آتیشود چه "هشته" بود؟!سگه تو حالی خودوش بود ، کیش کیشود چه "هشته" بود؟!

مرحبا غم..بغل گیرم به شبها زانوی غمفشارد گردنم را بازوی غمبه صحرای دل ناشادم ای دوست سراسر موج خون از جادوی غم!***دریغ از وصل مو آزرم داریز صحبت با محِبت شرم داریبنالم تا سحر باشد که بینمنگاهی از محَبت گرم داری***اگر دردیست بی درمان، غم یاررهِ وصلیست بی هجران، غم یارخوشا بلبل به خون از خنجر خارکلید گنج بی پایان، غم یار..

مهله یعنی مگذارد غمت مهله که مو تنها نشینوم،، یعنی غمت نزاره تنها بشینم

فکر کنم این شعر به صورت زیر درستتر و البته زیباتر است: غمم غم بی و غمخوار غمم غمغمم همصحبت و همراز و همدمغمم نهله که مو تنها بمونممریزا بارک الله مرحبا غم

استاد افتخای با نی استاد محمد موسوی اجرا کرده‌اند؛ بینظیر. 

مَهله و نَهله هر دو صحیح است   این کلمه با شکل ها و ساخت های مختلف در اکثر استان های جنوبی ایران استفاده می شود و اختصاص به استان خاصی ندارد در عربی هم استفاده می شود کلمه مُهلت در عربی از همین ریشه است و مَهِّلِ الکافرین أمهلهم رویدا