شیخ بهایی:تا از ره و رسم عقل، بیرون نشوی یک ذره از آنچه هستی، افزون نشوی

مجتبی جان این رباعی را من به دو تعبیر می فهمماول : آنانکه لیلیِ جان را با چشم دل دیده اند ، هزارانند و تو نیز همان خواهی شدتا لیلی جان را چه تفسیر کنی،دوم : اگر مصرع آخر را سؤالی بخوانیم ، معنایی دیگر به دست می دهدمن عاقلم، ار تو لیلی جان بینیدیوانه‌تر از هزار مجنون نشوی ؟اما در جایی این رباعی را دگرگونه دیده ام ، که بسی زیباتر استتا از ره و رسم عقل بیرون نشوییک ذره از آنچه هستی افزون نشوییک لمعه زروی لیلیت بنمایمعاقل باشم اگر تو مجنون نشوی

معنای بیت دوم را متوجه نشدم، گمانم از این روست که نمی توانم درست بخوانمش، اگر شما متوجه اید، مرا یاری کنید لطفا. سپاسگزارم.