ملک‌الشعرا بهار:از دوست بریدیم به صد رنج و ندامت از دوست به‌خیر آمد و از ما به‌سلامت
❈۱❈
از دوست بریدیم به صد رنج و ندامت
از دوست به‌خیر آمد و از ما به‌سلامت
حالی دل مظلوم مرا غمزهٔ مستش
با تیر زد و ماند قصاصش به قیامت
❈۲❈
از عشق حذرکن که بود ماحصل عشق
خون خوردن و جان کندن و آنگاه ملامت
طی شد زجهان چشمه خضر ودم عیسی
ایزد به لب لعل تو داد این دو کرامت
کامنت ها