ملک‌الشعرا بهار:شمعیم و دلی مشعله‌افروز و دگر هیچ شب تا به سحر گریهٔ جانسوز و دگر هیچ

بسیار زیبا و پرمفهوم،خدایش بیامرزد

بد اموز یعنی کسی که خوب نمیاموزد بکار گیری کاملا هوشمندانه ای پیدا کرده است

بادرودفراوان حضوراستادبزرگوارم جناب آقای دکتربداغیهمین شاعربزرگ درجای دیگر می فرماید: ما درس صداقت و صفا می‌خوانیمآیین محبت و وفا می‌دانیمزین بی‌هنران سفله ای دل! مخروشکآنها همه می‌روند و ما می‌مانیم

سلام و احترام فراوان با درود بر شما میخواستم سئوال کنم که این بیت :روح پدرم شاد که میگفت به استادفرزند مرا عشق بیاموز و دگر هیچ مربوطه به همین غزل هست یا نه

بادرودوسپاس فراواندو بیت از این غزل زیبا ازقلم افتاده اند که بدینقرارند:بیت سوم:حاجی که خدا رابه حرم جست چه باشداز پاره ی سنگی شرف اندوز و دگر هیچبیت پنجم:روزی که دلی را به نگاهی بنوازنداز عمر حسابست همان روز ودگرهیچ---پاسخ: با تشکر، اضافه شد.

شعر مانند دیکر آثار استاد نشان دهنده شور،پاکی و واقع بینی اوست. برای من مهم اینستکه با وجود در حدود نیم سده گذشت زمان بهبودی در چهره این مردمان نمی یابم: همچنان دانش و حقیقت در پرده و ماسک علم و انسانیت بر چهره بیشتر داعیان استوارست!بیشتر از همیشه بی ارزش بودن دانش و ارجمند بودن دوروئی وآنجه متاسفانه به اشتباه و نا درستی"زرنگی" خوانده میشود جامعه را در بر گرفته است.به پرو پاگاند های شبه دانشمند و فریبنده اعتماد نمیتوان کرد. آماری از دست اندر کاران کشور و حتا پیشینه بسیاری از "استادان" شاهدی بر این تشخیص است. البته این خود به درستی انجام پذیر ممکنست نباشد. با سپاس از کوشش و هدیه تاریخ ما!اسفندیار بداغی.

یک بیت دیگر نیز از این شعر افتاده است پس از بیت زین مدرسه...روح پدرم شاد که می گفت به استادفرزند مرا عشق بیاموز و دگر هیچ

روزی که دلی را به نگاهی بنوازیاز عمر همان روز حساب است و دگرهیچ

گهواره تراش، کنایه از سنگ قبر تراش است. قبر، گهواره‌ی ابدی!

ضمن تشکر از سایت تاریخ ما و درود بر همه عاشقان شعر و ادب؛معنی کلمه گهواره تراش چیست؟در هیچ منبعی موجود نبود

آتام رحمت اولسون, دئییردی اوستادااوغولوما درس عشق اؤرگد, داها هئچماذون قشقاییمرحوم بهار متولد 1304 قمری است, یعنی در سال 1313 که ماذون قشقایی از دنیا می رود او نه ساله بوده است. لذا با توجه به اینکه این بیت بهار دقیقا ترجمه شعر ماذون قشقایی است می توان نتیجه گرفت که مرحوم بهار این بیت را از ماذون قشقایی اقتباس نموده است.لازم به ذکر است قشقایی ها و مرحوم بهار از مخالفان سرسخت و آشتی ناپذیر دیکتاتوری زمان رضاشاه پهلوی بوده اند.