گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

ملک‌الشعرا بهار:آن چه شعله است کزان راهگذار می‌آید یا چه برقیست که دایم به‌نظر می‌آید

❈۱❈
آن چه شعله است کزان راهگذار می‌آید یا چه برقیست که دایم به‌نظر می‌آید
ظلماتیست جهانگیرکه چون سیل روان مژده آب حیاتش ز اثر می‌آید
❈۲❈
زادهٔ فکر من است این که پس از چندین قرن به سفررفته و اکنون زسفر می‌آید
دیده بگشای و در آغوش بگیرش کز مهر پسری بر سر بالین پدر می‌آید
❈۳❈
اگر این فتنه گری زان خط سبز است چه باک خوش بود فتنه گر از دور قمر می‌آید
پا و سر می‌شکند راه خرابات ولی مرد وارسته ازبن راه بسر می‌آید
❈۴❈
ای دل از کو تهی دست طلب شکوه مدار صبرکن عاقبت آن نخل به‌بر می‌آید
هرکجا بگذرد آن سرو خرامنده بهار خاک راهش به نظرکحل بصر می‌آید

فایل صوتی غزلیات شمارهٔ ۶۳

تصاویر

تصویری یافت نشد!

کامنت ها

محمدرضا
2015-03-04T23:10:58
سلامدر پایانِ مصرعِ اولِ بیتِ اول ، واژه ی "راهگذار" ، می بایست "راهگذر" باشد ، چون هم وزن و هم قافیه را به هم ریخته.وزن :فَعِلاتُن فَعِلاتُن فَعِلاتُن فَعلُن (بحر رمل مثمن مخبون محذوف)قوافی :نظر - اثر - سفر - پدر و...که "راهگذار" با هر دو مغایرت دارد.با سپاس
عباس سلیمیان ریزی
2023-06-05T08:54:30.6886563
سلام  بیت ششم، مصرع دوم مرد وارسته از «این» راه بسر می آید