گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

ملک‌الشعرا بهار:من و تو هر دو ای ... دو جوانیم شوخ و مندیلی

❈۱❈
من و تو هر دو ای ... دو جوانیم شوخ و مندیلی
تو کنون از وجوه هندوستان زر ستاندستی و کنی پیلی
❈۲❈
به رخ خود پی فریب عوام شکلکی بسته‌ای تو تبدیلی
تو مرا حبس می‌کنی آوخ شرم بادت ز ننگ فامیلی
❈۳❈
چون مرا بینی و تو را بینم هر دومان می‌شویم پاتیلی
تو از آن اخم‌های اجمالی من ازین خنده‌های تفصیلی
❈۴❈
خندهٔ من چو شیر شرزهٔ نر اخم تو چون جهود تنزیلی
کاین پس از اخم می کند نغ‌نغ وآن پس از خنده می‌زند سیلی

فایل صوتی قطعات شمارهٔ ۱۷۹ - در هجو کسی که بهار را حبس کرد

صوتی یافت نشد!

تصاویر

تصویری یافت نشد!

کامنت ها

ناشناس
2013-10-05T19:31:55
در بیت اول، مصرع اول، فکر میکنم واژه "ضیاء الدین" حذف شده که البته شاید به صلاحدیدی انجام شده. تا آنجایی که میدانم این شعر خطاب به سید ضیاء الدین طباطبایی نوشته شده.در بیت یکی مانده به آخر، مصرع اول هم ، عبارت "شیر شرزه" درست نوشته نشده است. با تشکر