ملک‌الشعرا بهار:غرٌنده و سهمناک و توفنده بر دشت گذشت تند طوفانی
❈۱❈
غرٌنده و سهمناک و توفنده
بر دشت گذشت تند طوفانی
تخمی زبنفشه برگرفت از دشت
وافکند ورا به طرف بستانی
❈۲❈
بر بستر وی بتافت خورشیدی
بر مدفن وی چکید بارانی
شد زنده و ریشه داد و ساق آورد
وز ساق دمید سبز پیکانی
❈۳❈
بشکفت کبودچشم و نیلی‌چهر
لاغر تنی و ضعیف ستخوانی
این‌سو نگرست، دید بنشسته
بر تخت بنفشه‌ای چو سلطانی
❈۴❈
فربه بری و گشاده رخساری
خندان لبی و سپید دندانی
بنهاده به فرق بر مهین تاجی
گسترده به مرز بر تنک‌خوانی
❈۵❈
خم گشت و خجل، بنفشه بری
چون در بر پادشاه دهقانی
حیرت‌زده گشت و گفت کز یک جنس
چون خاسته صعوه‌ای و ترلانی
❈۶❈
شهری بچه دید خجلت او را
کافتاده به‌دست بوستان‌بانی
بوده است نیای من یکی چون تو
زاینگونه به ما سری و سامانی
❈۷❈
اقلیم و غذا و تربیت، داده است
زاین گونه به ما سری و سامانی
تأثیر مربی طبیعی را
بهتر ز من وتو نیست برهانی
کامنت ها