بیدل دهلوی:داغ بودم‌که چه خواهم به غمت انشا کرد نقطهٔ اشک، روان‌گشت و خطی پیداکرد
❈۱❈
داغ بودم‌که چه خواهم به غمت انشا کرد
نقطهٔ اشک، روان‌گشت و خطی پیداکرد
نقش نیرنگ جهان در نظرم رنگ نیست
در تمثال زدم آینه استغنا کرد
❈۲❈
سعی مغرور ز عجزم در آگاهی زد
خواب پا داشتم از آبله مژگان واکرد
فطرت سست پی از پیروی وهم امل
لغزشی خورد که امروز مرا فردا کرد
❈۳❈
می‌شمارم قدم و بر سر دل می‌لرزم
پای پر آبله‌ام کارگه مینا کرد
دل بپرداز و طرب کن که درین تنگ فضا
خانهٔ آینه را جهد صفا صحرا کرد
❈۴❈
گرد پرواز در اندیشه پری می‌افشاند
خاک گشتن سر سودایی ما بالا کرد
حسن هرسو نگرد سعی نظرخودبینی است
آنچه می‌خواست به آیینه کند با ما کرد
❈۵❈
کلک نقاش ازل حسن یقین می‌پرداخت
نقش ما دید و به سوی تو اشارت ها کرد
عشق ازآرایش ناموس حقیقت نگذشت
کف ما را نمد آینهٔ درباکرد
❈۶❈
هیچکس ممتحن وضع بد و نیک مباد
نسخهٔ حیرت ما طبع فضول اجزا کرد
بیدل از قافلهٔ کن‌فیکون نتوان یافت
بار جنسی که توان زحمت پشت پا کرد
کامنت ها