بیدل دهلوی:قماش رنگ ز بس بی‌حجاب می‌بافند به روی گل ز دریدن نقاب می‌بافند
❈۱❈
قماش رنگ ز بس بی‌حجاب می‌بافند
به روی گل ز دریدن نقاب می‌بافند
مباش منکر اسرار سینه چاکی ما
به کارگاه سحر آفتاب می‌بافند
❈۲❈
ز زخم تیغ حوادث توان شدن ایمن
به جوشنی که ز موج شراب می‌بافند
به یک نفس سر بی مغز می‌خورد بر سنگ
جدا ز پشم کلاه حباب می‌بافند
❈۳❈
درین چمن که هوا داغ شبنم آراییست
تسلّیی به هزار اضطراب می‌بافند
تو خواه مرگ شمر خواه زندگی اندیش
همین به طبع کتان ماهتاب می‌بافند
❈۴❈
کراست تاب رسایی بحث فرصت عمر
گسسته است نفس تا جواب می‌بافند
توان شناخت ز باریک‌ریشی انفاس
که در قلمرو هستی چه باب می‌بافند
❈۵❈
کباب شد عدم ما ز تهمت هستی
بر آتشی که نداریم آب می‌بافند
ز گفت‌وگو به غبارم نظر متن بیدل
که بهر چشم ز افسانه خواب می‌بافند
کامنت ها