بیدل دهلوی:کلاه هرکه فلک بر سماک می‌فکند سرش چو آبله آخر به خاک می فکند
❈۱❈
کلاه هرکه فلک بر سماک می‌فکند
سرش چو آبله آخر به خاک می فکند
به گم شدن چو نگین بی‌نیاز شهرت باش
که ناز نام تو را در مغاک می‌فکند
❈۲❈
چو صبح تا ز گریبان سری برون آری
زمانه رخت تو بر دوش چاک می‌فکند
به کارگاه تعین که «لاشریک له» است
خلل اگر فکند اشتراک می‌فکند
❈۳❈
ز جوش گریهٔ مستانه‌ای که دارد ابر
چه شیشه‌ها که نه در پای تاک می‌فکند
ز امتلا مپسندید خواری نعمت
که شاخ میوه ز سیری به خاک می‌فکند
❈۴❈
عرق که جبههٔ تسلیم سرفکندهٔ اوست
گره به رشتهٔ ما شرمناک می‌فکند
رهت گل است به آهستگی قدم بردار
که جهد لکه به دامان پاک می‌فکند
❈۵❈
ز عاجزی در اقبال امن زن بیدل
که طاقتت به جهان هلاک می‌فکند
کامنت ها