بیدل دهلوی:خط مشکین شد وبال غنچهٔ جان پرورش گشت در گرد یتیمی خشک آب گوهرش
❈۱❈
خط مشکین شد وبال غنچهٔ جان پرورش
گشت در گرد یتیمی خشک آب گوهرش
گر به این شوخی کند عکس تو سیر آینه
می‌تپد برخود به رنگ موج دربا جوهرش
❈۲❈
هرکه را از نغمهٔ ساز سلامت آگهی‌ست
نیست جز ضبط نفس دربزم دل خنیاگرش
نسخهٔ دل عالمی دارد که گر وا می‌رسی
هست صحرای قیامت صفحه‌ای از دفترش
❈۳❈
گردباد بیخودی پیمای دشت الفتیم
کاسمان هم می‌کند گردیدنی گرد سرش
ناله‌ام عمریست طوف لب نفهمیده ست چیست
وای بیماری‌که غیراز دل نباشد بسترش
❈۴❈
سعی آرامم حریف وحشت سرشار نیست
خواب من چون غنچه برمی‌آرد از بالین پرش
ط‌فل خویی گر زند لاف‌کمال آهسته باش
می‌کند چون اشک آخر خودنماییها ترش
❈۵❈
بی‌فنا نتوان چراغ اعتبار افروختن
آتش ما شعله می‌بارد پس از خاکسترش
احتیاجت نیست جز ایجاد عیب دوستان
مطلبی سرکن به پیش هرکه می‌خواهی‌کرش
❈۶❈
کبریایی ازکمین عجز ما گل‌کردنی ست
سایه هم خورشید می‌یابد زمان دیگرش
تیغ خونخوارست بیدل جادهٔ دشت جنون
تا ز سر نگذشته‌ای نتوان‌گذشتن از سرش
کامنت ها