بیدل دهلوی:در یاد جلوهٔ توکه دارد هزار رنگ چون گل گرفته است مرا در کنار رنگ
❈۱❈
در یاد جلوهٔ توکه دارد هزار رنگ
چون گل گرفته است مرا در کنار رنگ
عصمت صفای آینهٔ جلوه‌ات بس است
تا غنچه است‌گل نفروشد غبار رنگ
❈۲❈
عریان تنی ز چاک گریبان منزه است
ای بوی عافیت نکنی اختیار رنگ
در راه جلوه‌ات که بهشت امیدهاست
گل کرده اشک همچو نگه انتظار رنگ
❈۳❈
ای بیخبر درین چمن اسباب عیش‌کو
اینجاست بی‌بقا گل و بی‌اعتبار رنگ
هر برگ گل ز صبح دگر می‌دهد نشان
از بس شکسته است به طبع بهار رنگ
❈۴❈
بی برگ از این چمن چو سحر بایدت گذشت
گو خاک جوش‌گل زن وگردون ببار رنگ
سیر بهار ما به تأمل چه ممکن است
بال فشانده‌ایست به روی شرار رنگ
❈۵❈
از خود چو اشک جرأت پرواز شسته‌ایم
یارب مکن به خون نیازم دچار رنگ
افراط در طبیعت عشرت کدورت است
بی داغ‌گل نمی‌کند از لاله‌زار رنگ
❈۶❈
خونم همان به دشت عدم بال می‌زند
گر بسملم کنی چو نفس صدهزار رنگ
بیدل کجاست ساغر دیگر درین بساط
گردانده‌ام چو رنگ به رفع خمار رنگ
کامنت ها