بیدل دهلوی:بسکه افتاده‌ست باغ آبرو نایاب گل ذوق عشرت آب‌گردد تا کند مهتاب‌ گل

شعر شماره ۸۰ خلد آستان  بیا ساقیا  سوی  بستانِ گل لبالب نما جام مستانِ گل مغنی بزن ساز عشرت همیشنو چهچۀ  عندلیبانِ گل  بیا نی نوازی کن ای خوش نوا بود همنوا با تو مرغانِ گل  نخست ابتدا کن به حمد صمدکه یکتا بود خالق جان گل سپس نعت احمد بخوان با شعف که باشد نبی شاه خوبانِ گل بده ساقیا جرعه‌ای از ثواب به حب علی میر مردانِ گل ز خاتون نیکو صفت فاطمهبشو دم دمادم ثنا خوانِ گل چمن در چمن سبز وخرم نگرز یمن حسن حُسن خندانِ گل شود دیده پرنم ز یاد حسینچو لاله ببینم به بستانِ گل بود زیب وزین همه عابدان عبادات سجاد شایانِ گل  شکافنده علم، باقر بودبود وارث علم و عرفانِ گل  ز فیض علوم امام ششمجهان در جهان گشته میدانِ گل ندیده کسی مثل کاظم شکیب زبان زد بود صبرِ سوزانِ گل امام رضا شاه خلد آستان بود روضه اش بوسه باران گل   به مانند جودِ  جواد تقینباشد چنین بذل و احسان گل   نقی حجت حق امام هدافروغ شب تار ظلمان گل امام حسن شاه عسکر لقب بود فوج او یکه تازان گل  الهی رسان مهدی منتظربرای دو چشم انتظارانِ گل  بخوان سامعا با محبان شاهدعای فرج بهر هجرانِ گل ۱۱-۰۸-۱۴۰۲فعولن فعولن فعولن فعل