بیدل دهلوی:موج ما را شرم دریای کرم تا قیامت برنمی‌آرد ز نم
❈۱❈
موج ما را شرم دریای کرم
تا قیامت برنمی‌آرد ز نم
درکنار فطرت ما داد عشق
لوح محفوظ نفهمیدن رقم
❈۲❈
سطری از خط جین ما نگاشت
سرنگونی بر نیامد از قلم
آسمانها سر به جیب فکر ماست
تاکجا بار امانت برد خم
❈۳❈
بی وجود آثار امکان باطل است
پرتو خورشید می‌جوشد بهم
نیست موج و آب جز ساز محیط
بر حدوث اینجا نمی‌چربد قدم
❈۴❈
هم کنار گوهر آسوده‌ست موج
در بر آرام خوابیده است رم
جهاا و آگاهی ز هم ممتاز نیست
پن سر افزود آنچه زان سرگشت‌کم
❈۵❈
گردباد آسا درین صحرای وهم
می‌دود سر بر هوا سعی قدم
امتحان گر سنگ و گل بر هم زند
فرق معدوم است در دیر و حرم
❈۶❈
ذره تا خورشید معدوم است و بس
می‌خورد عرفان به نادانی قسم
بعد معنی کسب مایی و تویی است
قرب تحقیق اینکه می‌گویی منم
❈۷❈
شخص حیرت مانع تمثال نیست
می‌کند آیینه داری‌ها ستم
عالمی را از عدم دور افکند
این من و مای به هستی متهم
❈۸❈
بیدل از تبدیل حرف دال و نون
شد صمد بیگانهٔ لفظ صنم
کامنت ها