گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

بیدل دهلوی:آنی که بی تو من همه جا بی ‌سخن نی‌ام هر جا منم تویی‌، تویی آنجاکه من نی‌ام

❈۱❈
آنی که بی تو من همه جا بی ‌سخن نی‌ام هر جا منم تویی‌، تویی آنجاکه من نی‌ام
غیر از عدم پیام عدم کس نگفته است در عالمی که دم زده‌ام زان دهن نی‌ام
❈۲❈
عجزم چو آب و آتش یاقوت روشن است یعنی‌که باعث تری و سوختن نی‌ام
حاشا که بشکنم مژه در دیدهٔ ‌کسی گر مو شوم که بیش ز موی بدن نی‌ام
❈۳❈
ننموده‌ام درشتی طاقت به هیچکس عرض رگ‌گلم رگ نشتر شکن نی‌ام
نیرنگ حیرتی نتوان یافت بیش ازین پیچیده‌ام به پای خود اما رسن نی‌ام
❈۴❈
عنقا به هر طرف نگری بال می‌زند رنگم بهار دارد و من در چمن نی‌ام
بیچاره‌ای تظلم غفلت‌ کجا برد افتاده‌ام به غربت و دور از وطن نی‌ام
❈۵❈
عریانی از مزاج جنونم نمی‌رود هر چند زیر خاک روم درکفن نی‌ام
رنگم نهفته نیست که بویش کند کسی کنعانی نقاب درم پیرهن نی‌ام
❈۶❈
بی‌فقر دعوی من و ما گم نمی‌شود نی شد ز بوربا شدن آگه‌ که من نی‌ام
یاران ترحمی که درین عبرت انجمن من رفتنم چو پرتو و شمع آمدن نی‌ام
❈۷❈
بیدل تجددی‌ست لباس خیال من گر صد هزار سال برآیدکهن نی‌ام

فایل صوتی غزلیات غزل شمارهٔ ۲۰۰۳

صوتی یافت نشد!

تصاویر

تصویری یافت نشد!

کامنت ها

محمداحسان سلطانی
2022-09-19T09:38:54.5435049
این بیت اگر چنین اصلاح شود بهتر خواهد شد چون بوریابا نی تناسب پیدا می کند و مفهوم شعر هم بدون شک حاصل خواهد شد. بی ‌فقر دعوی من و ما گم نمی ‌شود نی شد ز بوریا شدن آگه‌ که من نی‌ام