بیدل دهلوی:خاکم به سر که بی تو به گلشن نسوختم گل شعله زد ز شش جهت و من نسوختم
❈۱❈
خاکم به سر که بی تو به گلشن نسوختم
گل شعله زد ز شش جهت و من نسوختم
اجزای سنگ هم ز شرر بال می‌کشد
من بیخبر ز ننگ فسردن نسوختم
❈۲❈
شاید پیام یأس به گوش تو می‌رسد
داغم که چون سپند به شیون نسوختم
جمعیتی ذخیرهٔ دل داشتم چو صبح
از یک نفس تلاش، چه خرمن نسوختم
❈۳❈
بوبی نبردم از ثمر نخل عافیت
تا ربشهٔ نفس به دویدن نسوختم
افروختم به آتش یاقوت شمع خویش
باری به علت رگ گردن نسوختم
❈۴❈
در دشت آرزو ز حنابندی هوس
رنگی نیافتم که به سودن نسوختم
مشکل که تابد از مژه بیرون نگاه شرم
گشتم چراغ و جز ته دامن نسوختم
❈۵❈
شرم وفا به ساز چراغان زد از عرق
با هر فتیله‌ای که چو روغن نسوختم
دوری به مرگ هم ز بتان داشت سوختن
مردم که مردم و چو برهمن نسوختم
❈۶❈
بیدل نپختم آرزوی مزرع امید
کاخر ز یأس سوخته خرمن نسوختم
کامنت ها