گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

بیدل دهلوی:کر شدم تا چند شور حق و باطل بشنوم بشکنید این سازها تا چیزی از دل بشنوم

❈۱❈
کر شدم تا چند شور حق و باطل بشنوم بشکنید این سازها تا چیزی از دل بشنوم
غافل از معنی نی‌ام لیک از عبارت چاره نیست هرچه لیلی گویدم باید ز محمل بشنوم
❈۲❈
تا به فهم آید معانی رنگ می‌بازد شعور گر همه حرف خود است آن به که غافل بشنوم
چون غرور عافیت هیچ آفتی موجود نیست کاش شور این محیط ازگرد ساحل بشنوم
❈۳❈
احتیاج و شرم با هم می‌گدازد سنگ را آه اگر حرف لب خاموش سایل بشنوم
دوستان خون بحل هم ازدیت نومید نیست واگذاربدم دمی تا نام قاتل بشنوم
❈۴❈
ای تپیدن بعد مرگم آنقدر همت‌گمار کز غبار خود صدای بال بسمل بشنوم
از حضور دل نفس غافل نمی‌خواهد مرا جاده‌ گوشم می‌کشد کآواز منزل بشنوم
❈۵❈
شور امکان بی‌تغافل قابل تفهیم نیست گوش من زین پنبه محرومست مشکل بشنوم
خامشی مضمون نوایی چند داغم کرده است از زبان شمع تاکی شور محفل بشنوم
❈۶❈
بسکه دارد فطرتم ننگ ازتمیزعلم و فن آب می‌گردم همه‌گر شعر بیدل بشنوم

فایل صوتی غزلیات غزل شمارهٔ ۲۲۹۶

صوتی یافت نشد!

تصاویر

تصویری یافت نشد!

کامنت ها

محمد عسگری - وفا -
2021-02-20T18:10:37
سلام علیکم:لطفا اشکال های ماشین نویسی را به شرحی که تقدیم می شود، اصلاح فرمائید:در مصرع دوم بیت چهارم، بین «از» و «گرد» فاصله لازم است.در مصرع دوم بیت پنجم، سائل به معنی سوال کننده، درخواست کننده درست است. در اینجا رعایت رسم الخط فارسی، لغت را دچار تغییر معنی خواهد کرد و بلاموضوع است.در بیت ششم، «خون بحل» با نیم فاصل ماشین شود بهتر است و مساعد قرائت درست تر. در اینجا، خون بحل، یعنی، گذشت کننده از مجازات قتل عمد، که با توجه به سایر کلمات، معلوم می شود رضایت به امید دیه یا دیت است. دیه مالی است که برای قتل غیر عمد یا عمد، پس از رضایت اولیای دم، پرداخت می شود. در مصرع دوم همین بیت، «واگذاریدم» درست است.توفیق شما گرامیان در خدمت به زبان و ادب پارسی و همه سمن بویان عالم، روز افزون باد و روان تابناک پدید آورندگان این گنج بی کرانه هماره شاد و در یادها پایا باشد.