بیدل دهلوی:زان تغافلگر چرا نا شاد باید زبستن ای فراموشان به ذوق یاد باید زبستن

نیاز به ویرایش زیاد دارد این غزل، چند جایی هم اشکال املایی داشت، به لطف این را جایگزین کنید:زان تغافلگر چرا ناشاد باید زیستنای فراموشان به ذوق یاد باید زیستنبلبلان نی الفت دام است اینجا نی قفسبر مراد خاطر صیاد باید زیستنمن نمی‌گویم به‌ کلی از تعلق‌ها برآاندکی زین دردسر آزاد باید زیستنخواه در دوزخ وطن ‌کن خواه با فردوس سازعافیت هر جا نباشد شاد باید زیستنچون سپندم عمرها درکسوت افسردگیبر امید یک تپش فریاد باید زیستننیست زین دشوارتر جهدی‌ که ما را با فناصلح کار عالم اضداد باید زیستنزندگی بر گردن افتاده‌ست یاران چاره چیستچند روزی هر چه باداباد باید زیستنموج‌ گوهر در قناعتگاه قسمت خشک نیستتردماغ شرم استعداد باید زیستنهر سر مویت خم تسلیم چندین جانکنی استبا هزاران تیشه یک فرهاد باید زیستنبیدل این هستی نمی‌سازد به تشویش نفسشمع را تا کی به راه باد باید زیستن

سلام.میشه لطف کنید معنی کامل بیت آخر رو بگید . باتشکر

وای خدای من... این غزل چقدر زیبا سروده شدهفوق العاده بود و این همه ظرافت فقط کار حضرت بیدل میتونه باشه. عالی بود

دیوانه کننده است  کار خدایگان بیدل  - منم  درمانده و شیدای  این سروده  ام سالهاست  چون سیاوش کشته بیداد باید زیستنزین ستمکاران به صد فریاد باید زیستنچند چون شمعم براه باد باید زیستنزیر  تیغ سایه جلاد باید زیستن لاله واری هستیم با داغ و خون دل گذشتداد باید زیستن  بیداد باید زیستنگر لب شیرین نشد باید به سنگ خاره ساختای که خسرو نیستی فرهاد باید زیستنچون درخت سرو گربی بر شدی آزاده باشبا تهی دستی چو مردان راد باید زیستنگر نگاه نوجوانی شد ترا اموزگارپیشکار ابروی استاد باید زیستنخواهی ار اندیشه ات ارژنگ مانی پروردهمنشین خامه بهزاد باید زیستنخنده ای خون کن گلش گردان به امیدی ببویبا دلی پر خون بیادش شاد باید زیستن

عافیت هرجا نباشد  = هرجا عافیت باشد