بیدل دهلوی:کیسه پرداز خیال شادی و غم رفته‌ای چون نفس چندانکه می‌آیی فراهم رفته‌ای

خواه گردون جلوه‌گر شو خواه دریا موج زنهر چه باشی تا نهادی چشم برهم رفته‌اییعنی هر چی باشی حالا اگر آسمان رو تسخیر کنی و یا دریایی متلاطم و بی کران باشی شک نکن آخرش کافیه چشمات رو روی هم بزاری اون وقت میری زیر خاک و انگار وجود نداشتی و با هیچ بودن برابری میکنی....آدم خیلی ضعیف و ناچیزه و این همه هم غرور داره و فکر میکنه کسیه واسه خودش...اما شاه باشی یا گدا کافیه مرگ بیاد تمامِ تو رو یکجا میبره و اثری از تو به جای نمیزاره...پس بهتره خدایی باشیم و هر کاری رو برای خدا انجام بدیم چون او محیی الموتی و ممیت الاحیا هستش....کاری که واسه خدا انجام بدیم ما رو به جاودانگی وصل میکنه