گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

بیدل دهلوی:عمر گذشت و همچنان داغ وفاست زندگی زحمت دل کجا بریم آبله‌پاست زندگی

❈۱❈
عمر گذشت و همچنان داغ وفاست زندگی زحمت دل کجا بریم آبله‌پاست زندگی
هرچه دمید از سحر داشت ز شبنمی اثر درخور شوخی نفس غرق حیاست زندگی
❈۲❈
آخر کار زندگی نیست به غیر انفعال رفت شباب و این زمان قد دوتاست زندگی
دل به زبان نمی‌رسد لب به فغان نمی‌رسد کس به نشان نمی‌رسد تیر خطاست زندگی
❈۳❈
پرتویی از گداز دل بسته ره خرام شمع زین‌ کف خون نیم رنگ پا به حناست زندگی
تا نفس آیت بقاست ناله‌ کمین مدعاست دود دلی بلند کن دست دعاست زندگی
❈۴❈
از همه شغل خوشترست صنعت عیب پوشی‌ات پینه به روی هم بدوز دلق‌ گداست زندگی
یک دو نفس خیال باز، رشتهٔ شوق‌ کن دراز تا ابد از ازل بتاز ملک خداست زندگی
❈۵❈
خواه نوای راحتیم خواه طنین‌ کلفتیم هرچه بود غنیمتیم صوت و صداست زندگی
شور جنون ما و من جوش و فسون و هم و ظن وقف بهار زندگیست لیک کجاست زندگی
❈۶❈
جز به خموشی از حباب صر‌فهٔ عافیت‌که دید ای قفس اینقدر مبال تنگ‌قباست زندگی
بیدل ازین سراب وهم جام فریب خورده‌ای تا به عدم نمی‌رسی دورنماست زندگی

فایل صوتی غزلیات غزل شمارهٔ ۲۷۴۲

تصاویر

تصویری یافت نشد!

کامنت ها

شیون
2015-06-14T13:10:05
در بیت هفتم مصرع دوم پنبه به روی هم بدوز نیست بلکه پینه به روی هم بدوز است !
کیخسرو موذن‌زاده
2016-08-15T18:15:36
جناب یوسفی، مصرع دوم بیت دوم شما وزنش مشکل داره، همچنین کل شعر بسیار سخیفه.
رامین یوسفی
2014-10-16T10:33:04
وه که قشنگ گفته است... شوخی و شنگ گفته استبیدل بی¬ریای من ... با ساز ِ چنگ گفته استدل به زبان کند دعا... دست به آسمان، ...شفا...این دل بی قرار من ... مست و ملنگ گفته استبیدل دهلوی کجا؟... با من غمزده چرا؟حرف نزد به یک ندا؟.... نغمه یِ جنگ گفته استشور جنون زند سرم.... عشق خدا بّرّد دلم...سنگ زنم هر آینه ... این دل تنگ خفته است...با دل ِ غمگسارِ من ... سوسه نیا به کار من با من متقی چرا .... شیخ جَفَنگ گفته است!! (ر.یوسفی)
مجتبی
2020-10-05T23:46:52
مصرع نخست از بیت دهم:شور جنون ما و من جوش و فسون و هم و ظنآیا به صورت زیر نیست؟ شور جنون ما و من، جوش و فسونِ وهم و ظن
اسطوخودوس
2022-08-04T23:16:33.6810132
۱. غزل به‌غایت زیباست ولی دیدار لغت «آبله‌پا» در بیت اول کمی از حس لطیف شعر می‌کاهد. نمی‌دانم رمز علاقه‌ٔ بیدل به آبله چه بوده که باعث شده این‌قدر از این موتیف استفاده کند. ۲. شاعر از حفظ وحدت معنایی در یک غزل ناتوان بوده؛ یک بیت زندگی «تیر خطاست» و بیتی دیگر «ملک خدا»! تیر خطا را چه به ملک خدا؟ ۳. دکلمه شعر توسط دوست گرامی، ماهان نوری، فاجعه‌بار است. شعر لحنی غنایی و لطیف دارد نه حماسی. موسیقی حماسی و ادا کردن کند و با قدرت کلمات بی‌ارتباط با لحن شعر است. در ضمن، دوست عزیز، با اکو کردن آخر هر بیت قرار نیست تاثیرگذاری شعر بیشتر شود! ؛))))