گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

بیدل دهلوی:ز خود رمیدن ‌دل بسکه شوخی‌انگیز است چو شبنم آبلهٔ ما شرار مهمیز است

❈۱❈
ز خود رمیدن ‌دل بسکه شوخی‌انگیز است چو شبنم آبلهٔ ما شرار مهمیز است
دماغ منت عشرت‌کراست زین محفل خوشم‌ که خندهٔ مینای می نمکریز است
❈۲❈
زجنبش مژه بر ضبط اشک می‌ لرزم که زخمهٔ رگ این ساز نشتر تیز است
کدام صبح که شامی نخفته در شغلش صفای طینت امکان کدورت‌آمیز است
❈۳❈
هزار سنگ شرر گشت و بال ناز افشاند هنوز سعی‌ گداز من آبروریز است
سر هوای اقامت درین چمن مفراز بهوش باش که تیغ گذشتگی تیز است
❈۴❈
به طبع سنگ فسردن شرار می‌بندد هوای عالم آسودگی جنون‌خیز است
شکست‌ ظرف حباب از محیط خالی ‌نیست ز خود تهی ‌شده از هر چه ‌هست ‌لبریز است
❈۵❈
دمیده‌ایم چو صبح از دم گرفتاری غبار عالم پرواز ما قفس‌بیز است
کباب عافیتی‌، بگذر از هوس بیدل دبیل صحت بیمار حسن پرهیز است

فایل صوتی غزلیات غزل شمارهٔ ۴۸۵

صوتی یافت نشد!

تصاویر

تصویری یافت نشد!

کامنت ها

سروش
2012-12-23T21:43:08
مصرع آخر باید «دلیل صحت بیمار» باشد.