بیدل دهلوی:عمری‌ست به حیرت نفس سوخته رام است این مستی آسوده، ندانم ز چه جام است
❈۱❈
عمری‌ست به حیرت نفس سوخته رام است
این مستی آسوده، ندانم ز چه جام است
غافل مشو ای بیخبر از شورش این بحر
آمد شد امواج نفس، مرگ پیام است
❈۲❈
بیطاقت شوقیم و جبین داغ سجودی‌ست
بتخانه درین راه چه و کعبه کدام است
چون غنچه به هر عطسهٔ بیجا مده از دست
زان گل، می‌بویی که به مینای مشام است
❈۳❈
شبنم صفت از بسکه درین باغ ضعیفیم
بر طایر ما بوی‌گلی پیچش دام است
ما بی‌بصران، ناز معارف، چه فروشیم
نور نظر شب‌پره‌ها، ظلمت شام است
❈۴❈
از چاک دل و داغ جگر چاره ندارد
آن‌کس‌که به عالم چو نگین طالب نام است
هرچند همه شعله تراود زلب شمع
در مکتب ما صاحب یک مصرع خام است
❈۵❈
بیتاب فنا آن همه‌کوشش نپسندد
آسودگی از جادهٔ بسمل دو سه گام است
گردون نه همین سنگ به مینای دل انداخت
آن رنگ‌که نشکست در‌بن باغ‌کدام است
❈۶❈
بیدل اگر آگه شوی از علم خموشی
تحصیل‌کمال تو، به یک حرف تمام است
کامنت ها