بیدل دهلوی:ز غصه چاره ندارد دلی که آگاه است فروغ گوهر بینش چو شمع جانکاه است
❈۱❈
ز غصه چاره ندارد دلی که آگاه است
فروغ گوهر بینش چو شمع جانکاه است
کجا بریم ز راهت شکسته‌بالی عجز
ز خویش نیز اگر رفته‌ایم افواه است
❈۲❈
ثبات رنگ نکردم ذخیره اوهام
چو غنچه درگرهم‌گرد وحشت آه است
قسم به طاق بلند کمان بیدادت
که چون نفس به دلم ناوک ترا راه است
❈۳❈
به هستی تو امید است نیستیها را
که گفته‌اند اگر هیچ نیست الله است
ز رنگ زرد به سامان سوختن علمیم
چراغ شعلهٔ ما را فتیلهٔ کاه است
❈۴❈
چگونه عمر اقامت کند به راه نفس
گره نمی‌خورد این رشته بسکه کوتاه است
فریب ساغر هستی مخور که چون گرداب
به‌جیب خویش اگر سر فرو بری چاه است
❈۵❈
به غیر ضبط نفس ساز استقامت کو
مراکه شمع‌صفت مغز استخوان آه است
به عالمی که تو باشی کجاست هستی ما
کتان غبار خیال قلمرو ماه است
❈۶❈
به ناامیدی ما رحمی ای دلیل امید
که هیچ جا نرسیدیم و روز بیگاه است
چسان به دوش اجابت رسانمش بیدل
که از ضعیفی من دست ناله کوتاه است
کامنت ها