بیدل دهلوی:سعی ناپیدا و حسرتها دویدن آرزوست شمع‌تصویریم‌و اشک‌ما چکیدن آرزوست

  🔹شرح ابیات: 🔰سعی بی‌نتیجه و تلاش برای دست‌یابی به آرزوها، حسرت است. شکلی از خواسته کردن آن است که ما را به رویاها و آرزوهایمان هدایت کند. من شمعی هستم که تصویر تو را نمایان می‌کنم و اشک‌هایمان جاری می‌شود، این نیز یک آرزوست. ✍️ هستی که ما را سرمست و تسلیم خودش کرده است، قدرت تحمل زندگی را ندارد و این که ما را به تپیدن براندازد، یک آرزوست. هر فرد با امید به نابودی دست و پایی می‌زند تا غبار این بیابان آرمیدن آرزوش باشد. ✅ شور و شوق جنون من همچون صبح رو به افزایش است و من گردنبند نقش خود را دریدن آرزو می‌بندم. یک عرضه برجسته که جادوی تعجب را برمی‌انگیزد. از بهشت تو می‌بینم و آن را به عنوان آئینه‌ای بر می‌دارم. ✏️ ای ستمگر! نمی‌توانم تسلیم شوم. زندگی کردن همچنان باعث سرکشی زیبایی است و حتی خمیدن ابروها نیز یک آرزوست. کیسهٔ زندگی از نقدهای جمعیت خالی است، برای تحقق آرزوها باید به خاک درآمدن. آتشی که تا زمانی که ترک خود را نگه دارد، اجازهٔ من را نمی‌دهد و ناله‌ای دارم و می‌خواهم خلقی را شنید. 🔑 منزل در اینجا نیست، مگر قطع امید و رهایی از درد. ای میوه، اگر تو به نخل برسی، باید از فراز رسیدن آرزو گذر کنی. اتحاد وصل، برای کسی که خواهان دیدار است، دارویی نیست. چشمان به اندازهٔ او محو می‌شود، دیدن او نیز یک آرزوست