بیدل دهلوی:تا به‌کی در پرده دارم آه بی‌تأثیر را از وداع آرزو پر می‌دهم این تیر را

کوششِ بی‌دست و پایان، از اثر نومید نیستانتظارِ دام، آخر می‌کُشد نخجیر را.بیدل‌دهلوی..دست و پا زدن و تلاش‌های در ظاهر بیهوده‌ی ما که در حقیقت موجوداتی کوچک هستیم، آنقدرها هم بی تاثیر نیست.وقتی شکاری در دام میفتد، بر اثرِ بی تحرکی و در حالت انتظار قرار گرفتن، می‌میرد.پس همین تلاش‌های کمی که ما میکنیم، خودش ما را از مرگ نجات می‌دهد. گیریم که این تلاش‌ها به جایی نرسد..به راهِ بادیه رفتن، به از نشستنِ باطلکه گر مراد نیابم، به قدرِ وسع بکوشم.(عالیجناب سعدی)..و از زیبایی‌های معمول در شعر بیدل چند معنایی بودن اشعارش است.اگر در همین بیت (میکُشد) را (میکِشد) بخوانیم معنا متفاوت میشود اما مضمون باز همان است.با این رویکرد:.کوششِ بی‌دست و پایان، از اثر نومید نیستانتظارِ دام، آخر می‌‌کِشد نخجیر را.تلاشِ افراد بی دست و پا هم در نهایت به نتیجه میرسد، همانطور که دام، در جایی بی حرکت افتاده و تنها تلاشش انتظار کشیدن است، در نهایت موفق به کشیدنِ شکار در خود میشود.در هر دو معنا، مضمونِ بیت این است که تلاش کردن، هرچند کم و جزئی، در نهایت نتیجه‌ای خواهد داشت.

دوست دارد یار این آشفتگی کوشش بیهوده به از خفتگی

بسم الله الرحمن الرحیمحافظ وظیفۀ تو دعا گفتن است و بس/در بند آن مباش که نشنید یا شنید

آقای خراسانی ! دست مریزاد

آقای خراسانی دست مریزاد