بیدل دهلوی:ز آتش رخسار که ساغر گرفت خانهٔ آیینه چو من درگرفت
❈۱❈
ز آتش رخسار که ساغر گرفت
خانهٔ آیینه چو من درگرفت
کو پر و بالی‌که به آن‌کو رسد
نامه گرفتم که کبوتر گرفت
❈۲❈
عشق، وفا می‌طلبد، چاره چیست
بار دل از دل نتوان برگرفت
نی چقدر رغبت طفلانه داشت
بال و پر ناله به شکر گرفت
❈۳❈
ناله نخیزد ز نی بورپا
طاقت ما پهلوی لاغر گرفت
بحربه توفان رضا می‌تپید
کشتی ما هم کم لنگر گرفت
❈۴❈
چاره به خورشید قیامت کشید
دامن ما خشک شدن، تر گرفت
ما همه زین باغ برون رفته‌ایم
رنگ که پرواز ته پر گرفت
❈۵❈
بیدل از اعجاز ضعیفی مپرس
لغزش من خامه به مسطر گرفت
کامنت ها