بیدل دهلوی:زهی چمن ساز صبح فطرت‌، ‌تبسم لعل مهرجویت ز بوی‌گل تا نوای بلبل‌، فدای تمهید گفتگویت

زهی چمن ساز صبح فطرت تبسم لعل مهرجویتزبوی گل تا نوای بلبل فدای تمهید گفتگویت.سحر نسیمی درآمد از در پیام گلزار وصل دربرچو رنگ رفتم زخویش دیگر چه رنگ باشد نثار بویت.هوائی مشق انتظارم زخاک گشتن چه باک دارمهنوز دارد خط غبارم شکسته کلک آرزویت.بجستجو هر طرف شتابم همان جنون دارد اضطرابمبزیر پایت مگر بیابم دلی که گم کرده ام بکویت.زگلشنت ریشه نخندد که چرخش افسردگی پسنددچو ماه نو نقش جام بندد لبی که تر شد بآب جویت.بعشق نازد دل هوس هم ببالد از شعله خار و خس همرساست سررشته نفسه هم بقدر افسون جستجویت.باین ضعیفی که بار در دم شکسته در طبع رنگ زردمبگرد نقاش شوق گردم که میکشد حسرتم بسویت.زسجده خجلت آر من چه ناز خرمن کند سر منکه خواهد از جبهه تر من چو گل عرق کرد خاک کویت.اگر بهارم تو آبیاری وگر چراغم تو شعله کاریزحیرت من خبر نداری بیارم آئینه روبرویت.کجاست مضمون اعتباری که (بیدل) انشا کند نثاریبضاعتم پیکر نزاری بیفگنم پیش تار مویت

با تشکر از سایت وزین تاریخ ما لطفا موارد زیر را تصحیح فرمایید:مصرع اول از بیت سوم "خاک گشتن..."مصرع دوم از بیت چهارم " به زیر پایت..."

با درود لطفن چند اشتباه را اصلاح کنید1بیت سوم مصراع اولهوایی مشق انتظارم‌، ز خاک گشن* چه باک دارم* گشتن است بیت پنجم مصراع اول زگلشنت ریشهنوشته شده باید به ریشه ء نخندد یا ریشه ای نخندد اصلاح شودبیت ششم مصراع دوم نفسه نیست بلکه نفس است(( رساست سر رشتهء نفس هم بقدر افسون جستجویت))بیت هشتمزسجدهء بیت نهم اگر بهارم تو آبیاری وگر خزانم توشعله کاری یعنی چراغ به بهار تبدیل شود برگ درختان درپاییز به مانند شعله میماند بهار و چراغ مرتبط نیستند بهار و خزان درست است. از زحمات تاریخ ما همیشه سپاسگزارم .با محت ناچیز منیر سپاس

بیت هفتم از «کشد» کلی مفاهیم ایهامی استخراج کرده: ۱- کشیده شدن به سمت چیزی ۲- حسرت کشیدن ۳- معمولا این کشیدن را همراه نقاش می‌آورد مثل همین بیت، که معنی نقاشی‌کردن هم بدهد. در جایی دیگر هم می‌گوید: به این سستی‌ که می‌بینم ز بخت نارسا بیدل کشد نقاش مشکل هم به دامان تو دست من

مثال‌های بیش‌تر   صورت ناوکش از دل نکشد جرأت من به تکلف اگرم خامه ‌ی بهزاد کنید می‌گه من با هیچی نمی‌تونم این ناوک(تیر) را از دلم بیرون بکشم، حتی اگر بخوام با قلم بهزاد بکشم. بیدل معمولا از «کشیدن» کلی مفاهیم ایهامی استخراج می‌کند: ۱- کشیده شدن به سمت چیزی ۲- حسرت کشیدن ۳- معمولا این کشیدن را همراه نقاش می‌آورد مثل همین بیت، که معنی نقاشی‌کردن هم بدهد.   یعنی حتی بهزاد هم نمی‌تونه اینو بکشه😃 در جایی دیگه غبار ناتوانم بسته نقش دست امیدی که نتواند ز دامانت کشیدن کلک بهزادم   در جایی دیگر هم می‌گوید: به این سستی‌ که می‌بینم ز بخت نارسا بیدل کشد نقاش مشکل هم به دامان تو دست من   و در جای دیگر: به این ضعیفی‌ که بار دردم‌، شکسته در طبع رنگ زردم به‌گرد نقاش شوق‌ گردم‌،‌که می‌کشد حسرتم به سویت