گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

عراقی:به یک گره که دو چشمت بر ابروان انداخت هزار فتنه و آشوب در جهان انداخت

❈۱❈
به یک گره که دو چشمت بر ابروان انداخت هزار فتنه و آشوب در جهان انداخت
فریب زلف تو با عاشقان چه شعبده ساخت؟ که هر که جان و دلی داشت در میان انداخت
❈۲❈
دلم، که در سر زلف تو شد، توان گه گه ز آفتاب رخت سایه‌ای بر آن انداخت
رخ تو در خور چشم من است، لیک چه سود که پرده از رخ تو برنمی‌توان انداخت
❈۳❈
حلاوت لب تو، دوش، یاد می‌کردم بسا شکر که در آن لحظه در دهان انداخت
من از وصال تو دل برگرفته بودم، لیک زبان لطف توام باز در گمان انداخت
❈۴❈
قبول تو دگران را به صدر وصل نشاند دل شکستهٔ ما را بر آستان انداخت
چه قدر دارد، جانا، دلی؟ توان هردم بر آستان درت صدهزار جان انداخت
❈۵❈
عراقی از دل و جان آن زمان امید برید که چشم جادوی تو چین در ابروان انداخت

فایل صوتی دیوان اشعار غزل شمارهٔ ۱۰

تصاویر

تصویری یافت نشد!

کامنت ها

mareshtani
2010-02-05T15:53:29
bebakhshed manzuram mesraje awale beide akhir---پاسخ: گویا همان غلط املایی است که در حاشیهٔ اول فرموده بودید، لذا تصحیح شده است.
mareshtani
2010-02-05T15:51:35
mesraje awale akhir asdelojan
mareshtani
2010-01-31T03:55:15
mesraje awale beide akhir(as)mesraje akhir(tschin)---پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.