عراقی:گر ز شمعت چراغی افروزیم خرمن خویش را بدان سوزیم
❈۱❈
گر ز شمعت چراغی افروزیم
خرمن خویش را بدان سوزیم
در غمت دود آن به عرش رسد
آتشی، کز درون برافروزیم
❈۲❈
آفتاب جمال بر ما تاب
زانکه ما بی‌رخت سیه روزیم
تا ببینیم روی خوبت را
از دو عالم دو دیده بردوزیم
❈۳❈
مایهٔ جان و دل براندازیم
به ز عشقت چه مایه اندوزیم؟
همچو طفلان به مکتب حسنت
ابجد عشق را بیاموزیم
❈۴❈
در غم عشق اگر رود سر ما
ای عراقی، برو، که بهروزیم
کامنت ها