عراقی:من مست می عشقم هشیار نخواهم شد وز خواب خوش مستی بیدار نخواهم شد

این عراقی هم خیلی کارش درسته ها

درود بر فخرالدین عراقی واقعا زیبا بودقبلا یک شعر از ایشان در دوره دبیرستان خونده بودم الان که در این سایت گشتم با خودم گفتم شعرهای عراقی رو بخونم ببینم چطوره که با دیدن این شعر لذتم مضاعف شد .

جدا شعر توحیدی و زبایی بود.به من حالت معنوی خاصی دادتشکر

این غزل عرفانی بی نهایت زیباست...درود بر مولانا فخرالدین عراقی...

شیخ فرید الدین عطار نیشابوری هم غزلی معروف دارد که درست در همین وزن عروضی غزل شیخ فخر الدین عرافی در بالاست (مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن - هزج مثمن اخرب ) و آن غزل معروف این است : گر در صف دین داران دین دار نخواهم شداز بهر چه با رندان در کار نخواهم شدشد عمر و نمی‌بینم از دین اثری در دلوز کفر نهاد خویش دین‌دار نخواهم شدکی فانی حق باشم بی قول اناالحق منکز عشق چو مشتاقان بردار نخواهم شددانم که نخواهم یافت از دلبر خود کامیتا من ز وجود خود بیزار نخواهم شدای ساقی جان می‌ده کاندر صف قلاشاناین بار چو هر باری بی‌بار نخواهم شداز یک می عشق او امروز چنان مستمکز مستی آن هرگز هشیار نخواهم شدتا دیده خیال او در خواب همی بینداز خواب خیال او بیدار نخواهم شدهرچند که عطارم لیکن به مجاز است اینبی عطر سر زلفش عطار نخواهم شد هم از بعد لغات مشترک و هم از بعد مفهومی غزل «عراقی» بی شک متأثر از غزل عطار بوده است .