عراقی:الحمدلله الذی نور وجه حبیبه بتجلیات الجمال فتلالامنه نوراً، و ابصر فیه غایات الکمال ففرح به سر...
الحمدلله الذی نور وجه حبیبه بتجلیات الجمال فتلالامنه نوراً، و ابصر فیه غایات الکمال ففرح به سروراً، فصدره علی یده و صافاه و آدم لم یکن شیئاً‌مذکورا و لا القلم کاتباً و لااللوح مسطوراً، فهو مخزن کنزالوجود و مفتاح خزاین الجود و قبلة الواجد و الموجود و صاحب لواء الحمد و المقام المحمود، الذی لسان مرتبته یقول:
وانیو ان کنت بن آدم صورة
وانیو ان کنت بن آدم صورة
❈۱❈
فلیفیه معنی شاهد بابوتی
شعر
گفتا بصورت ار چه ز اولاد آدمم
از رویمرتبت بهمه حال برترم
❈۲❈
چون بنگرم در آینه عکس جمال خویش
گردد همه جهان بحقیقت مصورم
خورشید آسمان ظهورم،عجب مدار
ذرات کاینات اگر گشت مظهرم
❈۳❈
ارواح قدس چیست؟ نمودار معنیم
اشباح انس چیست؟ نگهدار پیکرم
بحر محیط رشحه‌ایاز فیض فایضم
نور بسیط لمعه‌ایاز نور ازهرم
❈۴❈
از عرش تا بفرش همه ذره‌ایبود
در پیش آفتاب ضمیر منورم
روشن شود ز روشنیذات من جهان
گر پردۀ صفات خود از هم فرو درم
❈۵❈
آبیکه زنده گشت ازو خضر جاودان
آن آب چیست؟ قطره‌ایاز حوض کوثرم
آن دم کزو مسیح همیمرده زنده کرد
یک نفخه بود ازنفس روح پرورم
❈۶❈
فیالجمله مظهر همه اشیاست ذات من
بل اسم اعظمم، بحقیقت چو بنگرم
صلوات الله و سلامه علیه و علی اصحابه و صحبه اجمعین.
اما بعد: کلمه‌ای چند در بیان مراتب عشق بر سنن سوانح بزبان وقت املاء کرده می‌شود، تا آینه معشوق هر عاشق آید، با آنکه رتبت عشق برتر از آنست که بقوت فهم وبیان پیرامن سراپردۀ جلال او توان گشت، یا بدیدۀ کشف و عیان بجمال حقیقت او نظر توان کرد.
اما بعد: کلمه‌ای چند در بیان مراتب عشق بر سنن سوانح بزبان وقت املاء کرده می‌شود، تا آینه معشوق هر عاشق آید، با آنکه رتبت عشق برتر از آنست که بقوت فهم وبیان پیرامن سراپردۀ جلال او توان گشت، یا بدیدۀ کشف و عیان بجمال حقیقت او نظر توان کرد.
تعالیالعشق عن فهم الرجال
و عن وصف التفرق و الوصاف
❈۷❈
متیماجل شیئیعن خیال
یجل عن الاحاطة و المثال
به تتق عزت محتجب است و بکمال استغنا متفرد، حجب ذات او صفات اوست و صفاتش مندرج در ذات، و عاشق جمال او جلال اوست و جمالش مندمج در جلال؛ علی الدوام خود با خود عشق می‌بازد و بغیر نپردازد. هر لحظه از روی معشوقی پرده براندازد و هر نفس از راه عاشقی پردۀ آغاز زد.
نظم
نظم
عشق در پرده می‌نوازد ساز
عاشقیکو که بشنود آواز؟
❈۸❈
هر نفس پرده‌ایدگر سازد
هر زمان زخمه‌ایکند آغاز
همه عالم صداینغمه اوست
که شنید این چنین صدایدراز؟
❈۹❈
راز او از جهان برون افتاد
خود صدا کینگاه دارد راز؟
سر او از زبان هر ذره
خود تو بشنو که من نیم غماز
هر زمان بهر زبان راز خود باسمع خود گوید، هردم بهر گوش سخن از زبان خود شنود، هر لحظه بهر دیده حسن خود را بر نظر خود عرضه دهد، هر لمحه بهر روی وجود خود را بر شهود خود جلوه دهد، وصف او از من شنو:
یحدثنیفیصامت ثم ناطق
یحدثنیفیصامت ثم ناطق
❈۱۰❈
و غمزعیون ثم کسر الحواجب
دانی چه حدیث می‌کند در گوشم؟ می‌گوید:
عشقم که در دو کون مکانم پدید نیست
عنقایمغربم که نشانم پدید نیست
❈۱۱❈
ز ابرو و غمزه هر دو جهان صید کرده‌ام
منگر بدان که تیر و کمانم پدید نیست
چون آفتاب در رخ هر ذره ظاهرم
از غایت ظهور عیانم پدید نیست
❈۱۲❈
گویم بهر زبان و بهر گوش بشنوم
وین طرفه‌تر که گوش و زبانم پدید نیست
چون هرچه هست در همه عالم همه منم
مانند در دو عالم از آنم پدید نیست
کامنت ها