فرخی سیستانی:بردم این ماه به تسبیح و تراویح بسر من و سیکی وسماع خوش و آن ماه پسر

🔰شرح قصیده 86 فرخی سیستانی     به تسبیح و تراویح این ماه رفتم، من و دوستانم به خوش صدا سماع کردیم و پسر آن ماه با ما بود. یک ماهی در سال همچون کابدال بودم، اما من قول می‌دهم در یازده ماه دیگر نیز همین گونه خواهم بود. نه همه زندگی فقط از تجربه تشنگی و گرسنگی تشکیل شده است، ما نوبت گرسنگی را پشت سر گذاشتیم و حالا لذت می‌بریم. من به کسی که مرا دوست دارد و همچنین کسی که می‌خواهم در آغوشش باشم، می‌نوشانم و همیشه آرزو می‌کنم که ماهی بوسه ای به من بدهد و من با معنای آن راه بیافتم. عالم شهر ممکن است به من توهین کند، اما من مانند ابله دیوانه ای به دنبال عشق و راه خودم هستم. هر آنچه در دلم دارم را به بیرون بیاورم تا بتوانم مردم و دوستان خود را از رازهای خودم آگاه کنم. به جز این عیب، خودم را نمی‌شناسم ولی خواجه خریدار آن عیب من است. خواجه سید بوبکر حصیری هم به علم و هم به فضیلت بزرگ است و تحسین برانگیز برای تبار و گهری که درونشان است. او یک مهتر از گهر پاک است و فضل او از پدر به ارث رسیده است. هنوز هماثر نعمت جدانش روی بناهای با کوه بالا قابل مشاهده است. خانه سیستان خانه مردان جهان است و شرافت خانه مردان جهان تا روز قیامت باقی خواهد ماند. سام یل کیست؟ جایی که سایه آن خواجه بود، اکنون او بردهٔ سام است. نیمه‌ی روز امروز، او بیشتر از دیگران ناز می‌کند، از سام یل و رستم زر. او همزمان دست اش به کتاب و دست دیگر به سلاح است، برده‌هایی برای کار و خدماتش مشغول به کار هستند. او با لشکر خود به ترکستان رفت و شاه این کار را تصدیق کرد. در جنگی که در این منطقه به وقوع پیوست، بسیاری از خاندان‌ها، تکیه‌گاه ها و سواران دلیر او را همراهی کردند و خان برایشان زیاد دعا می‌کرد و تعجب می‌کرد که چه مردی است که محمود به جانش نیاز داشت. او آب ترکستان را بدون توقف یک فرسنگ برده بود و با جنگیدن و فداکردن ثروتش، پس از انجام جنگ، به مجد خود بازگشت. اگر او بخواهد در جنگی شرکت کند، به تنهایی خانه او را به هم بریزد. مردم به خاطر رهبری او، بعد از اسکندر، خدا را شکر می‌گویند. آن روز، هشتاد و یک شیر جنگجوی او دست به دست هم داده و نازده زخم در جنگ برایشان گذشتنی نبود. اگر پیلش پای خود را روی صد شیر بگذارد، آنها را به سرعت شکست خواهد داد حتی اگر با چند تا شمشیر دو دستی هم بیایند. کار مردان، کار مهتران است و پیری شایسته‌تر از خواجه نمی‌تواند مهتر باشد. اگر خواجه‌ای دیگری به جای همبر او به سلطنت برسد، همهٔ شاهان جهان را به خودش متحد کرده و بندهٔ او خواهند شد. او همه را به درگاه خداوند منتقل می‌کند و لشکرش از خداوند بیشتر فضیلت خواهد داشت. شاه ترکستان هنوز هم از حضور و هیبت خواجه ترسیده است و بسیاری به مقام و منصبی شبیه به او نزدیک شده‌اند، اما هیچ کس به اندازهٔ او در راندگی پیل سریع نیست. پیلش قادر است صد شیر را شکست دهد حتی اگر با چند تا شمشیر دو دستی بیایند، و اگر پیلش در آستانهٔ درگاه خداوند قرار دارد، جشن و عید در خانه‌اش برگزار می‌شود.