فیض کاشانی:ای یار مخوان ز اشعار الا غزل حافظ اشعار بود بیکار الا غزل حافظ

استاد سخن سعدیست!به به شعر قشنگیه واقعا

اندکی تأمل در معنای «آن» در بیت هشتم؛شعری که پسندیده است آنست که آن داردآن نیست بهر گفتار الا غزل حافظآن دارد: جاذبه و افسونی که درهر کسی وجود ندارد و مربوط به جذبه ی معنوی و روحانیتی است که از باطن او برمی خیزد و نه از زیبائی های ظاهر. آنچنانکه حافظ لسان الغیب می گوید:اینکه می گویند آن خوشتر ز حُسن یار ما این دارد و آن نیز همو یا؛ شاهد آن نیست که مویی و میانی داردبنده طلعت آن باش که آنی دارد « آن »در ادبیات عرفانی حکایت از زیبایی کاملی داردکه از زیبایی خداوند نشأت می گیرد و نوعی حسن خداداد است که هر ولی خدایی همچون امام عصر ولی الله الکامل از آن برخوردار است. اَللّـهُمَّ اَرِنیِ الطَّلْعَةَ الرَّشیدَةَ ، وَ الْغُرَّةَ الْحَمیدَةَ. وَ اکْحُلْ ناظِری بِنَظْرَة منِّی اِلَیْهِ. (قسمتی از دعای عهد)ترجمه: «خدایا بنمایان به من آن جمال زیبای ارجمند و آن پیشانی نورانی پسندیده را... و با نگاهی از من به او ، چشمم را سرمه بکش». اللهم ارزقنا

نظم که بود دربار صحیح است