فیض کاشانی:ای ز الطاف تو شیرین کامم تهی از باده مگردان جامم
❈۱❈
ای ز الطاف تو شیرین کامم
تهی از باده مگردان جامم
چون در خانه برویم بستی
ماه رویت بنما از بامم
❈۲❈
ای که نامت بودم ورد زبان
چه شود گر تو بپرسی نامم
من که پیوسته ثناگوی توام
سزد ارگاه دهی دشنامم
❈۳❈
دلبرا چارهٔ آموز مرا
تا بکی زهر غمت آشامم
مردم از غصه و کارم نگشود
سوختم ز آتش عشق و خامم
❈۴❈
کام فیض از لب خود شیرین کن
ای ز الطاف تو شیرین کامم
کامنت ها