فیض کاشانی:بنثر اگر چه توان گوهر سخن گفتن ولی بنظم بود خوشنما سخن گفتن

نسخه دکتر پیمان :به نثر اگر چه توان گوهر سخن سفتنولی به نظم بود خوش نما سخن گفتن.لباس حرف چو پوشید شاهد معنیبود چو موزون خوشتر بود پذیرفتن.اگر چه نثر گره می گشاید از دل نیزغبار غم به غزل می توان ز دل رفتن.گل از صفا شکفد غنچهٔ دل از اشعارز شعر گفتن و خواندن طلب کن اشکفتن.چو در لباس مجاز آوری حقیقت رابکوش تا که نگفتن بود نه به نهفتن.بهوش باش که حرف نگفتنی نجهدنه هر سخن که بخاطر رسد توان گفتن.یکی زبان و دو گوش است اهل معنی رااشارتی به یکی گفتن و دو بشنفتن.سخن چو سود ندارد نگفتنش اولی استکه بهتر است ز بیداری عبث خفتن.دچار چون شودت هرزه گو ، تغافل کنعلاج بیهده گو نیست غیر نشنفتن.به هرزه صرف مکن عمر بی بدل ای فیضببین چه حاصل توست از صباح تا خفتن

به نثر اگر چه توان گوهر سخن سفتنولی به نظم بود خوش نما سخن گفتن.لباس حرف چو پوشید شاهد معنیبود چو موزون خوشتر بود پذیرفتن.اگر چه نثر گره می گشاید از دل نیزغبار غم به غزل می توان ز دل رفتن.گل از صفا شکفد غنچهٔ دل از اشعارز شعر گفتن و خواندن طلب کن اشکفتن.چو در لباس مجاز آوری حقیقت رابکوش تا که نگفتن بود نه به نهفتن.بهوش باش که حرف نگفتنی نجهدنه هر سخن که بخاطر رسد توان گفتن.یکی زبان و دو گوش است اهل معنی رااشارتی به یکی گفتن و دو بشنفتن.سخن چو سود ندارد نگفتنش اولی استکه بهتر است ز بیداری عبث خفتن.دچار چون شودت هرزه گو ، تغافل کنعلاج بیهده گو نیست غیر نشنفتن.به هرزه صرف مکن عمر بی بدل ای فیضببین چه حاصل توست از صباح تا خفتننسخه دکتر پیمانتاریخ ما عزیز با توجه به اشتباهات تایپی بسیار در اشعار فیض به مرور سعی در درج اشعار تصحیح شده از روی نسخه دکتر پیمان که البته با نسخه خطی نیز مقابل شده برایتان برای هر غزلی که از اینجا بر می دارم ارسال خواهم کرد که جبران محبتهای شما باشد .

پیوند به وبگاه بیرونیاین نیز آدرس صفحه فیس بوک که هر غزلی که خود میخواهید از آنجا برداشت کنید ، البته تمامی غزلها تصحیح شده است .

به نثر اگر چه توان گوهر سخن سفتنولی به نظم بود خوش نما سخن گفتن.لباس حرف چو پوشید شاهد معنیبود چو موزون خوشتر بود پذیرفتن.اگر چه نثر گره می گشاید از دل نیزغبار غم به غزل می توان ز دل رفتن.گل از صفا شکفد غنچهٔ دل از اشعارز شعر گفتن و خواندن طلب کن اشکفتن.چو در لباس مجاز آوری حقیقت رابکوش تا که نگفتن بود نه به نهفتن.بهوش باش که حرف نگفتنی نجهدنه هر سخن که بخاطر رسد توان گفتن.یکی زبان و دو گوش است اهل معنی رااشارتی به یکی گفتن و دو بشنفتن.سخن چو سود ندارد نگفتنش اولی استکه بهتر است ز بیداری عبث خفتن.دچار چون شودت هرزه گو ، تغافل کنعلاج بیهده گو نیست غیر نشنفتن.به هرزه صرف مکن عمر بی بدل ای فیضببین چه حاصل توست از صباح تا خفتن