فریدون مشیری:باران، قصیدهواری، ـ غمناک ـ
❈۱❈
باران، قصیدهواری،
ـ غمناک ـ
آغاز کرده بود.
❈۲❈
میخواند و باز میخواند،
بغض هزار ساله دردش را،
انگار میگشود.
❈۳❈
اندوه زاست زاری خاموش!
ناگفتنی است ...،
این همه غم؟!
ناشنیدنی است!
❈۴❈
پرسیدم این نوای حزین در عزای کیست؟
گفتند اگر تو نیز،
از اوج بنگری،
❈۵❈
خواهی هزار بار ازو تلختر گریست!
کامنت ها