فریدون مشیری:در پشت میله‌های قفس، از سرِ ملال با خطِ خوش نوشتم
❈۱❈
در پشت میله‌های قفس، از سرِ ملال
با خطِ خوش نوشتم
بیتی به حسب حال
« اول بنا نبود بسوزند عاشقان
❈۲❈
آتش به جان شمع فتد کاین بنا نهاد»
چشمم میان خط
بر روی لفظ «آتش» لرزید، ایستاد
❈۳❈
دیدم: هزار شاخة گل را که بی گناه
در خط آتش‌اند.
بیدادهای مشعله‌افروز جنگ را
❈۴❈
با خطّ خون خویش
بر خاک می کشند!
یک قطره اشک سوزان
❈۵❈
بر آتش اوفتاد
کامنت ها