فریدون مشیری:از صدای پر مرغان سحر لاله از خواب گران دیده گشود،
❈۱❈
از صدای پر مرغان سحر
لاله از خواب گران دیده گشود،
اولین پرتو سیمایی صبح
بوسه بر گنبد مینا زده بود،
❈۲❈
دید: در مزرعه گنجشکی چند
می فرستند به خورشید درود
موج می زد همه‌جا بوی بهار
❈۳❈
آن طرف: سنبل خواب آلوده
شانه بر زلف پریشان می زد
نسترن، خفته و دزدانه، نسیم
❈۴❈
بوسه بر پیکر جانان می‌زد
لاله‌گون چهره‌ء آن خفته به ناز
آتشی بود که دامان می‌زد
نرگس از دور تماشا می کرد
❈۵❈
دختر صبح به دامان افق،
زلف بر چهره فرو ریخته بود
جلوهٔ خاطره‌انگیز سحر،
❈۶❈
سایه روشن به هم آمیخته بود
بوی جان‌پرور و افسونگر یاس
موجی از شوق بر انگیخته بود
تاب می برد و توان می بخشید!
❈۷❈
بر لب رود پر از جوش و خروش
پونه‌ها دست در آغوش نسیم
پرتو صبح در آیینهٔ آب
❈۸❈
روی هم ریخته موج زر و سیم
جلوه‌ای بود ز آیات خدا!
هر طرف نقش بدیعی ترسیم
ابدیت همه جا جلوه گر است !
❈۹❈
ژاله‌ها برده سبق از الماس
لاله‌ها برده گرو از یاقوت،
دو کبوتر به سپیدی چون عاج
❈۱۰❈
رفته تا عرش به سیر ملکوت،
جز همان زمزمهٔ مبهم رود
همه جا غرق در امواج سکوت
صبح میگون و تماشای بهشت
❈۱۱❈
من بر این صبح روان بخش بهار
نظر افکندم از سینهٔ کوه
خاطرات خوش ایام شباب
❈۱۲❈
خفته در غبار اندوه
دل درمانده ز حسرت به فغان
جان آزرده ز محنت به ستوه
اشک از دیده فرو می ریزم
❈۱۳❈
گریه‌ء عاشق معشوقه پرست
همره ناله‌ء مرغ چمن است
در و دیوار به من می‌نگرند
❈۱۴❈
باد را زمزمه با یاسمن است
رود می‌گرید و گل می‌خندد
هر کناری سخن از عشق من است
همه گویند که: معشوق تو کو؟
❈۱۵❈
اشک می‌ریزم و از درد فراق
در دلم آتش حسرت تیز است
بی تو میگون چه صفایی دارد
❈۱۶❈
به خدا سخت ملال‌انگیز است !
با همه تازگی و لطف بهار
ماتم‌انگیز تر از پاییز است .
تو بهار من و میگون منی!
کامنت ها