فروغ فرخزاد:ای ستاره ها که بر فراز آسمان با نگاه خود اشاره گر نشسته اید
❈۱❈
ای ستاره ها که بر فراز آسمان
با نگاه خود اشاره گر نشسته اید
ای ستاره ها که از ورای ابرها
بر جهان نظاره گر نشسته اید
❈۲❈
آری این منم که در دل سکوت شب
نامه های عاشقانه پاره می کنم
❈۳❈
ای ستاره ها اگر به من مدد کنید
دامن از غمش پر از ستاره می کنم
❈۴❈
با دلی که بویی از وفا نبرده است
جور بیکرانه و بهانه خوشتر است
در کنار این مصاحبان خودپسند
ناز و عشوه های زیرکانه خوشتر است
❈۵❈
ای ستاره ها چه شد که در نگاه من
دیگر آن نشاط و نغمه و ترانه مُرد
❈۶❈
ای ستاره ها چه شد که بر لبان او
آخر آن نوای گرم عاشقانه مُرد
❈۷❈
جام باده سر نگون و بسترم تهی
سر نهاده ام به روی نامه های او
سر نهاده ام که در میان این سطور
جستجو کنم نشانی از وفای او
❈۸❈
ای ستاره ها مگر شما هم آگهید
از دو رویی و جفای ساکنان خاک
❈۹❈
کاینچنین به قلب آسمان نهان شدید
ای ستاره ها ، ستاره های خوب و پاک
❈۱۰❈
من که پشت پا زدم به هر چه هست و نیست
تا که کام او ز عشق خود روا کنم
لعنت خدا به من اگر بجز جفا
زین سپس به عاشقان با وفا کنم
❈۱۱❈
ای ستاره ها که همچو قطره های اشک
سر به دامن سیاه شب نهاده اید
❈۱۲❈
ای ستاره ها کز آن جهان جاودان
روزنی بسوی این جهان گشاده اید
❈۱۳❈
رفته است و مهرش از دلم نمی رود
ای ستاره ها ، چه شد که او مرا نخواست ؟
ای ستاره ها ، ستاره ها ، ستاره ها
پس دیار عاشقان جاودان کجاست ؟
کامنت ها