قاآنی:منم که ازکف زربخش آفت کانم جهان عزّ و علا را چهار ارکانم
❈۱❈
منم که ازکف زربخش آفت کانم
جهان عزّ و علا را چهار ارکانم
به وقعه پیلم وکوبنده گرز خرطومم
به کینه شیرم و درنده تیغ دندانم
❈۲❈
زمانه چنبری از تاب خورده فتراکم
ستاره جوهری از آب داده پیکانم
زره شود سپر آسمان ز شمشیرم
قبا شود کمر کهکشان زکیوانم
❈۳❈
زمانه گسسته طنابی به میخ خرگاهم
زمین شکسته کلوخی به خاک ایوانم
به بزم عشرت رودک ز نیست ناهیدم
به بام شوکت چوبک ز نیستکیوانم
❈۴❈
مکدرست ضمیر از نیاز فغفورم
مجدرست زمین از نماز خاقانم
چو عزم رزمکنم ضیغم زرهپوشم
چو رای بزم کنم قلزم سخندانم
❈۵❈
به روز قهر اجل را رواج بازارم
بهگاه مهر امل راکساد دکانم
به خوان فضل چو از آستین برآرم دست
کمینه لقمه بود صدهزار لقمانم
❈۶❈
بهگاه نظم چو از ابر،خامه پاشم آب
کهینه قطره بود صدهزار قطرانم
درون درع چو در آب عکس خورشیدم
فراز رخش چو برکوه ابر نیسانم
❈۷❈
به باغ لاله و ریحان گرم بجوشد مهر
مصاف باغ و سنان لاله تیغ ریحانم
به آب و سبزه و بستانگرم بجنبد دل
خدنگ آب و خسک سبزه دشت بستانم
❈۸❈
شمامهیی بود از بویِ خلق فردوسم
شرارهیی بود از تف تیغ نیرانم
بهگرد رزم چو در زنگبار خورشیدم
به پشت رخش چو بر بوقبیس عمّانم
❈۹❈
محیط قهرم و شمشیر وگرز امواجم
سحابکینم وکوپال و تیغ بارانم
به تیغ شیر شکر ملک را پرستارم
به رمح مارصفت گنج را نگهبانم
❈۱۰❈
شدس پرّ مگس همچو پر طوطی سبز
ز رنگ زهرهٔ گرگان دشت گرگانم
هنوز از دلم الماس زمردین گوهر
ز خون خصم چکد لخت لخت مرجانم
❈۱۱❈
هنوز تیغ درخشان من به خود نازد
که من ز خون عدو معدن بدخشانم
مراست عرضی شاها که گر قبول افتد
دهد بهار امل بار شاخ حرمانم
❈۱۲❈
دو هفته رفتکه ازفاقه در قلمرو فارس
نژند و خوار چو مصحف بهکافرستانم
از آنکه زلف پریشان به طبع دارم دوست
چو زلف دوست پریشان شدست سامانم
❈۱۳❈
علیالخصوص که در فرق میبتوفد مغز
ز شوق حضرت فرمانروای ایرانم
بجز اراده مرا نیست ساز و برگ سفر
به ساز و برگ چنین طیّ راه نتوانم
❈۱۴❈
گرم وظیفهٔ امساله التفات رود
ز شوق بر دو جهان آستین برافشانم
چنان به شکر تو گویا شوم که گویی چرخ
نموده تعبیه بر لب هزاردستانم
❈۱۵❈
شها چو سیم و زرم بیش ازین نژند مدار
چه جرم کردهام آخر چه بوده عصیانم
به من ستم چهکنی خسروا نه من سیمم
ز من چهکینهکشی داورا نه من کانم
❈۱۶❈
به دولت تو که نه من پسر عم اینم
به افسر توکه نه من برادر آنم
نه آسمانم چندین مساز پامالم
نه روزگارم چندین مخواه خسرانم
❈۱۷❈
نه همچو صبح ز دستم به پیش رای تو لاف
که تا ز دست سخط بردریگریبانم
دوام عمر تو چندانکه آسمانگوید
مدار عمر سر آمد به امر یزدانم
کامنت ها