قاآنی:.آدمی باید به‌گیتی عمر جاویدان‌ کند تا یکی از صد تواند مدح آقاخان کند

با سلام در این قصیده اشتباهات زیادی هست که با توجه به قصیده ای که در سایت دیگری امده معلوم می شوددمی باید به گیتی عمر جاویدان کند تا یکی از صد تواند مدح آقاخان کندحکمران خطه کرمان که ابر دست او خاک را بیجاده سازد سنگ را مرجان کنددر بر او کمترست از پیر زالی پور زال او ز کین گر بهر هیجا جای بر یکران کندخصم را گو پیش تیغش جوشن و خفتان مپوش مرگ را کی چاره هرگز جوشن و خفتان کندخنجر آتش فشانش از لباس زندگی خصم را عریان کند چون خویش را عریان کندصیت او بگرفت گیتی را چو نور مهر و ماه نور مهر و ماه را حاسد چسان پنهان کندخاک ره را مهر او همسان کند با آسمان واسمان را قهر او با خاک ره یکسان کندگردش چشمش به یک ایمای ابروگاه خشم موی مژگان را به چشم بدکنش سوهان کندخود به سیر لاله و ریحان ندارد احتیاج کز نگاهی خاک و گل را لاله و ریحان کندآب تیغش ملک ویران را زنو آباد کرد هر کجا ویرانه آری آبش آبادان کندنسبت جودش به عمان کی دهم کاو هر زمان جیب سائل را ز گوهر غیرت عمان کنداوج گردون در حضیض جاه او مشکل رسد بر فلک بیچاره خود را چند سرگردان کندنرم گردد خصم شوم از ضرب گرز او چو موم گر براز آهن دل از رو پیکر از سندان کندچرخ با وی چون ستیزد کانکه خاید پتک را ز ابلهی بیچاره باید چاره دندان کندصاحبا قاآنی از شوق تو در اقلیم فارس روز و شب در دل خیال خطه کرمان کندیاد آن شب کز خیالت چشم من پر نور بود تیره چشمم را ز سیل قطره چون قطران کندعیش آن شب را اگر با صد زبان خواهد بیان نیستش پایان و گر خود عمر بی پایان کنددارد از جود دو دستت آرزو یکدست فرش تا طراز بزمگاه و زینت ایوان کندهم ز بهر گلرخی کز وی وثاقم گلشنست تحفه یی باید که او راهمچو گل خندان کندتحفه اش شالیست تا سالی ببندد بر میان برتری ز امثال جوید فخر بر اقران کندخود تو دانی گر دلی باشد مرا در پیش اوست اختیار او راست گر آباد و گر ویران کندمن به قدر همت خود کردم استدعا و تو همتت دیگر ندانم تا چه حد احسان کندباد دور دولتت ایمن ز کید روزگار تا به گرد خاک ساکن آسمان جولان کند

با سلام در عندان این شعر اشتباهی نایپی وجود دارد عطامه ظله که صحیح آن، عطا مدّ طله است.

با سلام. لطفا تصحیح شود، عطامه ضله به عطا شه مد ظله