قاآنی:تو را رسمست اول دلربایی نخستین مهر و آخر بی وفایی
❈۱❈
تو را رسمست اول دلربایی
نخستین مهر و آخر بی وفایی
در اول می‌نمایی دانهٔ خال
در آخر دام گیسو می گشایی
❈۲❈
چو کوته می‌نمودی زلف گفتم
یقین کوته شود شام جدایی
ندانستم کمند طالع من
ز بام وصل یابد نارسایی
❈۳❈
برآن بودم که از آهن کنم دل
ندانستم که تو آهن‌ربایی
من آن روز از خرد بیگانه گشتم
که با عشق توکردم آشنایی
❈۴❈
نپندارم که باشد تا دم مرگ
گرفتار محبت را رهایی
مرا شاهی چنان لذت نبخشد
که اندر کوی مه رویان گدایی
❈۵❈
سحر جانم برآمد بی‌تو از لب
گمان بردم تویی از در درآیی
چو دیدم جان محزون بود گفتم
برو دانم که بی‌جانان نپایی
کامنت ها