قاآنی:که بود آن ترک خون‌آشام سرمست که جانم برد و خونم‌خورد و دل خست
❈۱❈
که بود آن ترک خون‌آشام سرمست
که جانم برد و خونم‌خورد و دل خست
درآمد سرخوش و افتادم از پای
برون شد مست و بیرون رفتم از دست
❈۲❈
سپر بر پشت و تیغ کیه در مشت
کمان در دست و تیر فتنه در شست
فغان جای نفس از سینه برخاست
جنون جای خرد در مغز بنشست
❈۳❈
نه تیرش هست تیری کش توان جست
نه‌زخمش هست زخمی کش توان بست
نه چشم از نیش تیرش می‌توان دوخت
نه هیچ از پیش تیرش می‌توان جست
❈۴❈
وفا و مهر در جان و دلش نیست
جفا و جور در آب وگلش هست
به کام دشمنان از دوست ببرید
به رغم یار با اغیار پیوست
❈۵❈
هلاک آن تن که بی‌یاد رخش زیست
اسیر آن دل که از دام غمش رست
عزیز آن جان که از عشقش شود خوار
بلند آن سرکه در راهش شود پست
❈۶❈
ندیدم تا ندیدم چشم مستش‌ا
که وقتی آدمی بی می شود مست
بهل تا سر نهم بر خاک تسلیم
که چون ماهی اسیرم کرده در شست
❈۷❈
برون نه یک قدم قاآنی از خویش
که از قید دو عالم می‌توان رست
بهار و عهد صاحب اختیارست
بباید باده خورد و توبه بشکست
کامنت ها