گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

قاآنی:شوخی که بیاض گردن روشن او آغشته به صندل شده پیرامن او

❈۱❈
شوخی که بیاض گردن روشن او آغشته به صندل شده پیرامن او
صبحست و به سرخی شفق آلوده یا خون خلایقست در گردن او

فایل صوتی رباعیات رباعی شمارهٔ ۲۶

صوتی یافت نشد!

تصاویر

تصویری یافت نشد!

کامنت ها

حامد
2019-11-18T13:24:11
درودگمان می برم منظور شوخ لکه ای قرمز باشد که بر بیاض (سپیدی)‌ گردن روشن او وجود دارد و شاعر آن را چوب خوش بوی صندل پیرامن‌(پیرامون)‌ او و شفقی که بجا مانده در صبح تشبیه می کند و در مصرع آخر کنایه می زند که خون مردم شاید باشد. مطمئن نیستم اگر کسی معنی را دریافت به اشتراک بگذارد. سپاس