قدسی مشهدی:از چشمه‌سار چشمم از بس که نم برآید ترسم که رفته رفته طوفان غم برآید
❈۱❈
از چشمه‌سار چشمم از بس که نم برآید
ترسم که رفته رفته طوفان غم برآید
از اتحاد چشمم با پای، در ره عشق
مالم چو دیده بر خاک، نقش قدم برآید
❈۲❈
گر دست شام هجران گیرد گلوی شب را
مشکل که تا قیامت، از صبح، دم برآید
در موج‌خیز دریا هر لحظه نیست طوفان
کز رشک آب چشمم دریا به هم برآید
❈۳❈
از بار محنت دل فرسود جسم قدسی
یک مشت استخوان چند با کوه غم برآید؟
کامنت ها