قدسی مشهدی:بی‌حرز شعله نگذرد از پیش داغ ما پروانه احتراز کند از چراغ ما
❈۱❈
بی‌حرز شعله نگذرد از پیش داغ ما
پروانه احتراز کند از چراغ ما
چون دیده دور شد از تو رنگ نگه پرید
تا رنگ می‌رسید شکست ایاغ ما
❈۲❈
یک روزه عیش ما نشود محنت دو کون
عاجز بود زمانه ز برگ فراغ ما
در کوی عشق خضر به ما پی نمی‌برد
هر موی اگر شود قدمی در سراغ ما
❈۳❈
امیدواری‌ام به خیال تو هم نماند
تا ریشه نهال خزان کرد باغ ما
بوی محبتی ز گل و لاله درنیافت
آشفته شد ز نکهت گلشن دماغ ما
❈۴❈
قدسی کفایت است در اسباب عاشقی
رخسار زرد و دیده پرخون داغ ما
کامنت ها