قدسی مشهدی:ما رخت دل ز کعبه به بتخانه بردهایم چون می، ز شیشه راه به پیمانه بردهایم
❈۱❈
ما رخت دل ز کعبه به بتخانه بردهایم
چون می، ز شیشه راه به پیمانه بردهایم
از عشق پی به حسن برد هرکسی و ما
از نور شمع، راه به پروانه بردهایم
❈۲❈
میگردد از حباب، سبکتر به روی می
این ساغر گران که به میخانه بردهایم
از اشک خود که آبله دل بود تمام
بهر کبوتران حرم، دانه بردهایم
❈۳❈
ناآشناتریم ز هرکس گمان بری
ما عرض آشنایی بیگانه بردهایم
کامنت ها