عبدالقادر گیلانی:شاخِ گل از نازکیّ یار یادم می‌دهد برگ گل زان گلرخ رخسار یادم می‌دهد
❈۱❈
شاخِ گل از نازکیّ یار یادم می‌دهد
برگ گل زان گلرخ رخسار یادم می‌دهد
چون روم درکوه تا از یاد او فارغ شوم
می خرامد کبک و زان رفتار یادم می‌دهد
❈۲❈
هرکجا بینم گلی با خار می‌سوزم که آن
همدمیّ یار با اغیار یادم می‌دهد
داستان تیشه فرهاد و کوه بیستون
خار خار سینه افکار یادم می‌دهد
❈۳❈
چون روم در گلستان کز خویش آسایم دمی
بانگ بلبل ناله‌های زار یادم می‌دهد
رسته بودم از جفایش وه که جور روزگار
باز خونریزی آن خونخوار یادم می‌دهد
❈۴❈
جان شیرین سوزدم چون شعر محیی بشنوم
زانکه شیرینی آن گفتار یادم می‌دهد
کامنت ها