حزین لاهیجی:زان شمع گلعذاران، هرجا سخن برآید پروانه از چراغان، مرغ از چمن برآید
❈۱❈
زان شمع گلعذاران، هرجا سخن برآید
پروانه از چراغان، مرغ از چمن برآید
گر طره برفشاند، آن عنبرین سلاسل
شوریده سر به بویش، مشک از ختن برآید
❈۲❈
در هر زمین که گردد، میراب عشق، دهقان
گر خار و خس فشانی سرو و سمن برآید
همچون صدف به سینه، هر نکته را بپرور
گوهر نگشته حیف است، حرف از دهن برآید
❈۳❈
دارم ز داغ حسرت، روشن مزار خود را
مانند شمع فانوس، آه از کفن برآید
چون برگ گل که آید، با آب جو ز گلشن
با اشک، پارهٔ دل، از چشم من برآید
❈۴❈
احسان عشق با من افزون حزین از آنست
کز عهدهٔ بیانش، کام و دهن برآید
کامنت ها